Το μαγαζί μας είναι ένα από τα παλιότερα και πλέον φημισμένα delicatessen της Θεσσαλονίκης. Βέβαια, όταν το άνοιξε ο πατέρας μου στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ονομαζόταν μπακάλικο. Όμως, από τότε ξεχώριζε για τις εκλεκτές γεύσεις των προϊόντων που πρόσφερε στους απανταχού μερακλήδες της πόλης.
«Η ανταπόκριση του καταναλωτικού κοινού της Θεσσαλονίκης, που φημίζεται παγκοσμίως για τις γαστριμαργικές του συνήθειες, υπήρξε εντυπωσιακή»
Όταν στα τέλη της δεκαετίας του 1990 πέρασε στα χέρια εμένα και του συζύγου μου, το μαγαζί άλλαξε τον προσανατολισμό. Στραφήκαμε σε ακόμη πιο ποιοτικά και δυσεύρετα αγαθά απ’ όλη την Ελλάδα και τον κόσμο. Στους εκλεκτούς μας πελάτες άρμοζε μόνο το καλύτερο!
Για τα επόμενα σχεδόν 20 χρόνια, η ανταπόκριση του καταναλωτικού κοινού της Θεσσαλονίκης, που φημίζεται παγκοσμίως για τις γαστριμαργικές του συνήθειες, υπήρξε εντυπωσιακή. Σε συνδυασμό με την αναγκαία ανακαίνιση του χώρου, αποφασίσαμε με τον σύζυγό μου να επεκτείνουμε τις προσφερόμενες υπηρεσίες του καταστήματος. Τώρα πια οι πελάτες μας θα είχαν την ευκαιρία, εκτός από το ν’ αγοράσουν τα προϊόντα μας, και να τα απολαυάνουν επιτόπου.
«Επειδή το κοινό στο οποίο απευθυνόμασταν ήταν μιας κάπως υψηλότερης οικονομικής κατάστασης, οι δουλειές εξακολούθησαν να πηγαίνουν καλά»
Παρά το γεγονός ότι βρισκόμασταν ήδη στα πρώτα χρόνια της κρίσης, επειδή το κοινό στο οποίο απευθυνόμασταν ήταν μιας κάπως υψηλότερης οικονομικής κατάστασης, οι δουλειές εξακολούθησαν να πηγαίνουν καλά. Το κακό ξεκίνησε περίπου πριν από περίπου 2,5 χρόνια. Όπως όλες οι επιχειρήσεις αντιμετωπίσαμε σοβαρά θέματα με την εφαρμογή ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων (capital controls). Το δικό μας πρόβλημα ίσως ήταν λιγάκι μεγαλύτερο, καθώς μεγάλος όγκος από τα εκλεκτά μας προϊόντα είναι εισαγωγής.
«Δικά μας προσωπικά κεφάλαια, αποταμιεύσεις και μια κάποια αξιόλογη συσσωρευμένη περιουσία, στάθηκαν αρκετά να ξεπεράσουμε το αρχικό σοκ»
Το άριστο όνομα που είχαμε δημιουργήσει και διατηρήσει όλα αυτά τα χρόνια στους ξένους προμηθευτές μας, μας βοήθησε να μην οδηγηθούμε σε λουκέτο. Δικά μας προσωπικά κεφάλαια, αποταμιεύσεις και μια κάποια αξιόλογη συσσωρευμένη περιουσία, στάθηκαν αρκετά να ξεπεράσουμε το αρχικό σοκ.
Όμως από τότε όλα έχουν αλλάξει στο χώρο μας. Ακόμα και για μας, που ως ένα βαθμό, τουλάχιστον στο επίπεδο των υπηρεσιών εστίασης που παρέχουμε, διατηρούμε τη στήριξη του κόσμου μας, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Πραγματικά δεν ξέρω τι θα γινόταν, αν ήμασταν στο επίπεδο της οικονομικής διαχείρισης του μέσου όρου των ελληνικών επιχειρήσεων.
«Ο κόσμος, εκεί που έκανε ουρές για να προμηθευτεί τα εκλεκτά μας προϊόντα, τώρα είναι πολύ διστακτικός»
Αν δεν ήμασταν το μαγαζί που για τόσα χρόνια κυριαρχούσε στην αγορά και δεν είχαμε σταθεί τόσο προσεκτικοί στη διαχείρισή μας, σήμερα θα είχαμε κλείσει. Ο κόσμος, εκεί που έκανε ουρές για να προμηθευτεί τα εκλεκτά μας προϊόντα, τώρα είναι πολύ διστακτικός. Ακόμη και οι πελάτες μας με μεγάλη οικονομική άνεση είναι πολύ φειδωλοί στις αγορές τους. Για δε τον απλό αγοραστή, το κατάστημά μας έχει καταντήσει πια απλησίαστη πολυτέλεια.
«Ανέκαθεν, επιστρέφαμε απλόχερα στους πελάτες μας την εμπιστοσύνη που μας επιδείκνυαν»
Δεν είναι ότι οι τιμές μας είναι υψηλές. Ανέκαθεν, επιστρέφαμε απλόχερα στους πελάτες μας την εμπιστοσύνη που μας επιδείκνυαν. Άριστη ποιότητα-εξαιρετικές τιμές-κορυφαία εξυπηρέτηση ήταν πάντοτε το τρίπτυχο που μας ξεχώριζε και μας κράτησε όλες αυτές τις δεκαετίες στην αφρόκρεμα της αγοράς.
Όμως σήμερα, ακόμα και οι πιο εκλεκτοί μας καταναλωτές. Έχουν μετατραπεί σε κυνηγούς προσφορών στα σουπερμάρκετ. Τα πιο χαμηλά εισοδήματα φοβάμαι ότι έχουν στραφεί στα προϊόντα που πλησιάζουν στην ημερομηνία λήξεως για να καλύψουν τις διατροφικές τους ανάγκες. Παρ’ όλ’ αυτά, ακόμα και οι μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων τροφίμων βράζουν στο ζουμί τους. Η καταναλωτική εμπιστοσύνη βρίσκεται στο ναδίρ κι αναμένεται να πέσει ακόμη περισσότερο.
«Αν δε η κατάσταση χειροτερέψει όπως διαφαίνεται, ακόμη και τα μεγάλα καταστήματα θα κατεβάσουν ρολά»
Εμείς ακόμη αντέχουμε, αλλά αν συνεχιστεί η ίδια κατάσταση στην ελληνική οικονομία, οι επιχειρηματικές αντοχές δε θα κρατήσουν για πολύ ακόμη. Αν δε η κατάσταση χειροτερέψει όπως διαφαίνεται, ακόμη και τα μεγάλα καταστήματα θα κατεβάσουν ρολά. Ο δε κόσμος, όχι λεφτά κι όρεξη για delicatessen δε θα ‘χει, αλλά από ληγμένα προϊόντα θα μετακινήσει τις καταναλωτικές του προς τα συσσίτια και τους κάδους απορριμμάτων.
