Στον απόηχο του 1ου γύρου των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία και της ολοκλήρωσης της Εαρινής Συνόδου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στην Ουάσιγκτον, η ελληνική κυβέρνηση προετοιμάζεται να υποδεχτεί ξανά τους θεσμούς στην Αθήνα.
Επιτάχυνση της ρύθμισης του χρέους θέλει η κυβέρνηση
Στην κυβέρνηση επικρατεί ανησυχία για το πόσο γρήγορα θα εξελιχθούν οι συζητήσεις για το χρέος, καθώς στην Ουάσιγκτον καταγράφηκε για μια ακόμη φορά η διαφορά που χωρίζει ΔΝΤ και Γερμανία στο θέμα αυτό. Βασικό όπλο στη φαρέτρα του οικονομικού επιτελείου αποτελεί το υψηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα που έχει καταγραφεί την τελευταία δεκαετία στη χώρα μας.
Ένα πρωτογενές πλεόνασμα – μαμούθ ύψους 3,9% του ΑΕΠ είναι ξεκάθαρο ότι βασίστηκε στις αυξήσεις φόρων και στις μειώσεις των μισθών. Η υπερφορολόγηση σε συνδυασμό με τη μείωση των δαπανών έδωσε αποτέλεσμα άνω των 6 δισ. ευρώ.
Συνεχίζεται η κόντρα ΔΝΤ-Γερμανίας για το ελληνικό χρέος
Ο επικεφαλής των ευρωπαϊκών υποθέσεων του ΔΝΤ, Πολ Τομσεν, εμφανίστηκε σε δηλώσεις του έκπληκτος από τα αποτελέσματα της Ελληνικής οικονομίας και παραδέχθηκε ότι το ΔΝΤ έκανε συνέχεια λάθος με την Ελλάδα.
Έκπληκτος ο Τόμσεν με το πρωτογενές πλεόνασμα
«Τα στοιχεία για το πρωτογενές πλεόνασμα που ήρθαν στην επιφάνεια σήμερα είναι πολύ πάνω απ’ αυτό που προβλέπαμε. Πολύ παραπάνω απ’ οποιοσδήποτε προέβλεπε. Είναι ξεκάθαρο ότι είναι πολύ καλύτερο απ’ όσο περιμέναμε. Τα πρώτα πέντε χρόνια κάναμε συνεχώς λάθος από την μια πλευρά. Υπερεκτιμουσαμε τη δημοσιονομική εικόνα. Τα τελευταία 1,5 χρόνια κάναμε ανάποδο λάθος. Ούτε εγώ, ούτε άλλοι κατανοήσαμε τις συνέπειες των capital controls. Είμασταν πολύ συντηρητικοί. Αυτό είναι ξεκάθαρο», ανέφερε.
Για το χρέος τόνισε ότι: «Δεν θα δώσουμε χρήματα πριν έχουμε συμφωνία στις μεταρρυθμίσεις και μια αξιόπιστη στρατηγική για το χρέος. Στο Eurogroup πέρυσι συμφωνήθηκε το πλαίσιο, μια συμφωνία να μπει όριο 15% του ΑΕΠ στις ετήσιες πληρωμές και αργότερα 20%».
Πιο αξιόπιστη η Ελλάδα στις προβλέψεις τις για το χρέος από το ΔΝΤ
Από την πλευρά του ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε μια πρωτοφανή επίθεση αβροφροσύνης προς τη χώρα μας τόνισε, χαρακτηριστικά πως οι προβλέψεις της Ελλάδας είναι πιο ρεαλιστικές από αυτές του ΔΝΤ. «Ατυχώς για το ΔΝΤ, τα τελευταία δύο χρόνια, οι προβλέψεις της ελληνικής κυβέρνησης για την πορεία της οικονομίας είναι πιο ρεαλιστικές από εκείνες του Ταμείου», σημείωσε ο γερμανός ΥΠΟΙΚ για να συμπληρώσει: «Οι οικονομολόγοι κάποιες φορές πρέπει να αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα», τόνισε ,χαρακτηριστικά, ο κ. Σόιμπλε.
Και ενώ Σόιμπλε και Τόμσεν συμφωνούν μόνο στο ότι έκαναν λάθος για την Ελλάδα, η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, επανέρχεται να μας θυμίσει ότι, παρά το εντυπωσιακό πρωτογενές πλεόνασμα για το 2016, τα «πλεονάσματα σε ύψος 3,5% του ΑΕΠ για τα επόμενα δέκα χρόνια δεν είναι εφικτά, ούτε υλοποιήσιμα.
Εξαγγελίες για μονιμοποίηση συμβασιούχων και στο βάθος εκλογές
Πως αντιδρά η ελληνική κυβέρνηση σ’ όλα τα παραπάνω; Ουσιαστικά, φαίνεται να προσπαθεί να εκμεταλλευτεί ψηφοθηρικά τα όποια θετικά οικονομικά αποτελέσματα. Ένδειξη για το παραπάνω αποτελεί, εξάλλου, και η κυβερνητική εξαγγελία για τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου για περίπου 30.000 συμβασιούχους του δημόσιου τομέα.
Μάλιστα, σύμφωνα με σχετικές πληροφορίες, η κυβέρνηση προσανατολίζεται να ζητήσει για το θέμα της μονιμοποίησης των συνταξιούχων την ευρύτερη συναίνεση της αντιπολίτευσης, αμέσως μετά το κλείσιμο και της 2ης αξιολόγησης. Ως γνωστόν, τουλάχιστον όσον αφορά στη Νέα Δημοκρατία, μια τέτοια συναίνεση δύσκολα θα επέλθει. Όπως, δύσκολα, θα επέλθει και μια απόφαση για ρύθμιση του ελληνικού χρέους πριν και τις γερμανικές εκλογές.
Έτσι, ο κ. Τσίπρας ίσως, τελικά, να προσανατολίζεται προς την κατεύθυνση της διενέργειας εκλογών, προκειμένου να εξαργυρώσει όσο το δυνατόν περισσότερα από το επικείμενο κλείσιμο της αξιολόγησης, χωρίς πρόβλεψη για το χρέος. Η ρύθμιση για το χρέος, φαίνεται να μετατίθεται για μετά τις γερμανικές εκλογές και ουσιαστικά θα περιλαμβάνεται στους όρους ενός νέου προγράμματος για την Ελλάδα. Ένα νέο 4ο μνημόνιο που οι εκλογές θα κρίνουν ποιος θα το επωμιστεί πολιτικά.
