Αγαπητό mikromeseos.gr είμαι ένας μικρομεσαίος επιχειρηματίας. Για την ακρίβεια είμαι ένας μικρομεσαίος βιοτέχνης. Για κακή μου τύχη αναγκάζομαι να εισάγω από το εξωτερικό την πρώτη ύλη για την κατασκευή του προϊόντος μου. Όταν λέω εξωτερικό, δεν εννοώ την Κίνα, αλλά τη γείτονα χώρα, μέλος της ευρωζώνης, Ιταλία.
«Επιλέγω πρώτα την ποιότητα, από το πρόσκαιρο κέρδος»
Θα μπορούσα να εισάγω από την Κίνα, αλλά η επιχείρησή μου πρόκειται για οικογενειακή επιχείρηση. Την κληρονόμησα από τον πατέρα μου και δε θέλω να χαλάσω το όνομα που έχουμε εδώ και δεκαετίες με αγώνες και θυσίες έχουμε φτιάξει στην πιάτσα. Σαν έμπορος που σέβομαι τον πελάτη μου, επιλέγω πρώτα την ποιότητα. Το πρόσκαιρο κέρδος δε μ’ ενδιαφέρει.
«Μόνο ένας Θεός ξέρει τι τραβήξαμε για να μπορούμε να λέμε σήμερα πως δεν κινδυνεύουμε να κλείσουμε από στιγμή σε στιγμή»
Δόξα τω Θεώ η βιοτεχνία μας, πρόκειται για μια υγιή βιοτεχνία, που σε πείσμα των καιρών στέκεται γερά στα πόδια της. Όμως, μόνο ένας Θεός ξέρει τι τραβήξαμε για ν’ αντέξουμε. Για να μπορούμε να λέμε σήμερα, εν μέσω κρίσης, δεν κινδυνεύουμε να κλείσουμε από στιγμή σε στιγμή. Πέρα από τις κλασικές σκοτούρες ενός επιχειρηματία που δραστηροποιείται στην Ελλάδα της κρίσης, είχαμε και τα περίφημα capital controls. Τα τεχνάσματα για να κατορθώσουμε να πληρώσουμε τους προμηθευτές μας, για να κάνουμε τις δουλειές μας, είναι το κάτι άλλο.
«Οι ξένοι προμηθευτές μας, συνεργάτες μας για χρόνια, παρακολουθούσαν αποσβολωμένοι τις εξελίξεις στην Ελλάδα»
Ακόμα κι εμείς, μια υγιής επιχείρηση με δεκαετίες παρουσίας κι αναγνώριση στο χώρο μας, κοντέψαμε να βαρέσουμε κανόνι και να βάλουμε λουκέτο. Οι ξένοι προμηθευτές μας, συνεργάτες μας για χρόνια, παρακολουθούσαν αποσβολωμένοι τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Κι αν δεν ήταν για το καλό μας όνομα και τη μακρόχρονη συνεργασίας μας, αποκλείεται να είχαν δείξει την υπομονή που έδειξαν όσον αφορά στις εκκρεμείς υποχρεώσεις μας απέναντί τους.
«Νικήσαμε τη δικτατορία των capital controls και ορθοποδήσαμε»
Τελοσπάντων, να ‘ναι καλά οι άνθρωποι μάς στήριξαν, και χάρη στις δικές μας συνεχείς προσπάθειες, χάρη στον ακάματό μας αγώνα μέρα και νύχτα σε τράπεζες, σε τηλέφωνα και ίντερνετ, και προπάντων χάρη στην ανιδιοτελή συμπαράσταση φίλων και γνωστών, αντέξαμε! Νικήσαμε τη δικτατορία των capital controls και ορθοποδήσαμε.
Όπως όμως με χαρά μου πληροφορήθηκα τις τελευταίες ημέρες, τσάμπα τα άγχη και οι αγωνίες μας τόσο καιρό για τη διάσωση της βιοτεχνίας μας. Τα capital controls δεν υπάρχουν, είναι μια ψευδαίσθηση. Ούτε όριο ανάληψης μετρητών υπάρχει, ούτε όριο εμβάσματος στο εξωτερικό, ούτε τίποτα.
«Τα capital controls δεν υπάρχουν!»
Όλα είναι μες στο μυαλό και πουθενά αλλού! Επαναλαμβάνω, τα capital controls δεν υπάρχουν! Αρκεί να είσαι στέλεχος της κυβέρνησης, κατά προτίμηση από υπουργός και πάνω, και να μην τα θες τα ευρωπουλάκια σου για να κάνεις τη δουλειά σου στο εξωτερικό, αλλά για αναψυχή! Κατά προτίμηση για να παρακολουθήσεις τη μπίλια να γυρνάει σε κάποιο καζίνο στις φτιαγμένες για τη μεγάλη ζωή πρωτεύουσες της Ευρώπης. Αλλά όπως είπαμε, η μπίλια στη ρουλέτα γυρνάει και να δούμε που θα σταματήσει!
