Κατάγομαι και μένω σε μια από τις μεγαλύτερες ελαιοπαραγωγικές περιοχές της χώρας. Είμαι επαγγελματίας αγρότης και κτηνοτρόφος κι εξοικονομώ το πενιχρό εισόδημά για να ζήσω την οικογένειά μου εκτρέφοντας γουρούνια κι απ’ το λάδι. Αυτά όμως μέχρι πέρσι, γιατί δυστυχώς ολημερίς κι ολυνυχτίς στα κτήματα και στo χοιροστάσι, το προς το ζην δε βγαίνει.
«Πίστεψα πως το κράτος θα μας βοηθήσει εμάς που ασχολούμαστε με τη ζωική παραγωγή»
Με τα γουρούνια μπλέχτηκα γιατί είναι ζώο παραγωγικό κι επειδή πίστεψα πως το κράτος θα μας βοηθήσει εμάς που ασχολούμαστε με τη ζωική παραγωγή. Δυστυχώς όμως υποσχέσεις μοναχά. Όσο για το λάδι, είχα κάποια κτήματα από την οικογένειά μου, νοίκιαζα και μερικά, αναλάμβανα και το μάζεμα και τη φροντίδα για κάμποσα άλλα κι έτσι ξεκίνησα το εμπόριο.
«Το μόνο σίγουρο είναι πως θα καταλήξεις να σου πάρει η τράπεζα το σπίτι κι ό,τι άλλο βιος έχεις»
Όμως, όπως σας το πα και στην αρχή μεροδούλι, μεροφάι κι αν βγει κι αυτό. Τα γουρούνια, ζώα βλέπεις, θέλουν διαρκή φροντίδα. Να ‘σαι από πάνω διαρκώς. Και λεφτά για κτηνιάτρους και φάρμακα. Πρέπει να τα ‘χεις σαν τα παιδιά σου και καλύτερα, ειδεμή ψοφάνε το ‘να μετά τ’ αλλο. Έτσι έκανα κι εγώ, όμως δυστυχώς δεν ήταν αρκετό. Μου ‘πεσε αρρώστια κι έπρεπε όλη η γενιά να θανατωθεί. Όσο για τις αποζημιώσεις, άστα βράστα. Μέχρι να φτάσει ο καιρός να τα πάρεις, αν τα πάρεις και τι θα πάρεις, τα χρέη τρέχουν και θα φτάσεις να ‘χεις καταστραφεί. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα καταλήξεις να σου πάρει η τράπεζα το σπίτι κι ό,τι άλλο βιος έχεις.
«Μόνο αυτοί μπορούν να καταλάβουν πως το λαδάκι όσο ακριβό κι αν φαντάζει στον περισσότερο κόσμο, είναι στην πραγματικότητα φτηνό»
Για το λάδι, ας μην το συζητάμε καθόλου. Όποιος είχε την τύχη ή πιο σωστά την ατυχία να ‘χει ελιές για να μαζέψει, ξέρει τη γλύκα! Μόνο αυτοί μπορούν να καταλάβουν πως το λαδάκι όσο ακριβό κι αν φαντάζει στον περισσότερο κόσμο, είναι στην πραγματικότητα φτηνό. Κι αν το λάδι φτάνει να πωλείται απ’ τους μεσάζοντες 8 ευρώ το λίτρο στο σούπερ μάρκετ, με τον κόπο που ‘χει για να βγει, θα πρεπε να ‘χει πάνω 20 για ν’ αξίζει το παίδεμα. Σήμερα έμαθα πως μια γραία, ενώ μάζευε τις ελιές κι είχε ανεβεί στο λιόδεντρο, έπεσε και σκοτώθηκε. Εμ πως αλλιώς. Αν δε δουλέψουν νέοι και γέροι, αν δε σκοτωθούν για να μαζέψουν, μεροκάματο δε βγαίνει!
«Αυτό το κράτος αντι να βοηθάει τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους τους σκοτώνει μέρα με τη μέρα»
Κι αν είσαι και παραγωγός κι έμπορος όπως εγώ, άστα μην τα συζητάς. Με το καινούριο καθεστώς, με ΦΠΑ, με λογιστές, με ασφαλιστικά, απλά μπαίνεις μέσα και καταλήγεις να βάζεις κι απ’ την τσέπη σου. Για ποιο λόγο; Για το κράτος; Αυτό το κράτος που αντι να βοηθάει τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους τους σκοτώνει μέρα με τη μέρα. Τους βάζει τη θηλιά στο λαιμό! Λες και τους έχει άχτι, που να πάρει η ευχή που να πάρει. Θα καταλήξουμε όλα τα προϊόντα να τα πέρνουμε απ’ έξω, εισαγωγή. Να ‘μαστε σαν έθνος εντελώς εξαρτημένο και σαν λαός πεινασμένος.
«Μόνον έτσι θα τη βγάνουμε καθαρή, αφενός με τα ψέμματά τους κι αφετέρου με τα χρέη μας που μας έχουν γονατίσει»
Γι’ αυτό κι εγώ το λοιπόν τ’ αποφάσισα. Τέρμα το χοιρινό, τέρμα το λουκάνικο, τέρμα το παστό, τέρμα και το λάδι. Κι αν αληθεύει αυτό που ακούγεται για τη νομιμοποίηση της παραγωγής ναρκωτικών, τάχα μου για ιατρικούς λόγους, Θέε μου που φτάσαμε-χώρα μαστούρηδων και με το νόμο, θα τα κόψω σύρριζα όλα τα δέντρα και θα στρώσω φυτεία. Εξάλλου, έτσι που μας καταντήσανε, μόνον έτσι θα τη βγάνουμε καθαρή, αφενός με τα ψέμματά τους κι αφετέρου με τα χρέη μας που μας έχουν γονατίσει. Η χώρα της περηφάνειας και του καθαρού κούτελου, των νοικοκύρηδων, να παράγει ναρκωτικά νόμιμα! Να γίνει χώρα αποχαυνομένων κι αποβλακομένων που δεν ξέρουν τι τους γίνεται και τους κάνουν ό,τι θέλουν! Θέε μου, τι θα δούμε ακόμα;
