Κύριοι του ιδιωτικού τομέα σταματήστε να τα βάζετε με τα καλά τα παιδιά του δημοσίου. Εντάξει τους ζηλεύετε, αλλά κρατήστε λίγο επίπεδο κι αφήστε τους να κάνουν τη δουλειά τους! Τι, ποια είναι η δουλειά τους; Μα, να καταναλώνουν τους φόρους έμμεσους κι άμεσους που επιβάλλουν οι κυβερνήσεις σε υπαλλήλους, σε μικρομεσαίους επιχειρηματίες κι παντός είδους επιχειρήσεις και δραστηριότητες.
«Μερικοί από τις πιο ευνοημένους αναμεσά τους ήταν οι γελωτοποιοί του βασιλιά!»
Μην εξάπτεσθε! Στα παλαιότερα χρόνια, οι βασιλείς είχαν τους αυλικούς τους, τους αυλοκόλακες τους και τους σφουγγοκωλάριούς τους. Μερικοί από τις πιο ευνοημένους αναμεσά τους ήταν οι γελωτοποιοί του βασιλιά! Μόνη αρμοδιότητά τους να κρατούν χαρούμενο τον ηγεμόνα. Γελούσαν, χόρευαν, τούς έπαιρναν με τις ντομάτες κι άλλα εδώδιμα και μη, μόνο και μόνο για να γελάσει ο πικραμένος από τις απόλυτες ευθύνες της υπέρτατης εξουσίας ηγέτης. Μπορεί ο κόσμος να καιγόταν, αλλά ο γελωτοποιός ήταν ευτυχισμένος, για να ‘ναι ευτυχισμένος και ο άναξ. Διαφορετικά, ο γελωτοποιός έμενε να ψάχνει το κεφάλι του.
«Για να γελάνε, να χορεύουν, να φωνασκούν για να ξεχνιέται και ο ηγέτης και το πλήθος»
Άρα, μην πολυτσαντίζεστε που κάποιοι υπουργοί ή και κάποιοι ακόμη πιο πάνω της κυβέρνησης έχουν τους δικούς τους σύγχρονους γελωτοποιούς. Δίπλα τους, ανά πάσα στιγμή. Για να γελάνε, να χορεύουν, να φωνασκούν για να ξεχνιέται και ο ηγέτης και το πλήθος. Οι κάθε είδους γλείφτες και ήταν και θα είναι ανέκαθεν και ες αεί χρήσιμοι.
Και τι ενοχλείστε που μερικοί απ’ αυτούς επιλέγονται βάσει κληρονομικού δικαιώματος ή του δικαίου του αίματος. Αν δεν αξιοποιηθούν αυτοί που έχουν τυπωμένη στα γονίδιά τους την επαγγελματική τους κλίση, ποιοι θα αξιοποιηθούν; Μήπως, εσείς; Σας το είπα και παραπάνω, μην τους ζηλεύετε!
«Αρχικά προσλαμβάνουν γιους, κόρες, συγγενείς και φίλους στην κρατική τους επιχείρηση κι έπειτα προσπαθούν να τους την κληροδοτήσουν!» Άλλωστε, και η βασιλεία ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων, ακόμα και σ’ αυτή τη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, κληρονομική! Κι απ’ ό,τι φαίνεται, εδώ στο λίκνο του πολιτισμού, το πολίτευμα μπορεί να εκδημοκρατίστηκε, αλλά ο τρόπος διαδοχής εξακολουθεί λίγο-πολύ να μένει ίδιος.
«Αρχικά προσλαμβάνουν γιους, κόρες, συγγενείς και φίλους στην κρατική τους επιχείρηση»
Και σας το λέω εγώ αυτό, ένας μικρομεσαίος επιχειρηματίας που απ’ ότι δείχνουν τα πράγματα δε θα μπορέσω να κληροδοτήσω τη μπίζνα μου στο γιο μου, γιατί όπου να ‘ναι θα την κλείσω τη ρημάδα! Ε, αυτό κάνουν κι αυτοί! Αρχικά προσλαμβάνουν γιους, κόρες, συγγενείς και φίλους στην κρατική τους επιχείρηση κι έπειτα προσπαθούν να τους την κληροδοτήσουν! Και το φοβερό είναι πως, αντίθετα με μένα και τους περισσότερους επιχειρηματίες, αυτοί σχεδόν πάντα την κατορθώνουν, με τις ευλογίες μας βεβαίως, τη μετάβαση στη νέα γενιά ηγετών και αυλής.
«Για σας δουλεύουν όλοι τους και δίχως αυτούς δε γίνεται»
Χαλαρώστε, λοιπόν, κι απολαύστε και γελωτοποιούς και βασιλιάδες. Για σας δουλεύουν όλοι τους και δίχως αυτούς δε γίνεται. Κι αν σάς δουλεύουν, κι αυτό πάλι για σας το κάνουν! Τώρα που λιγόστεψε ο άρτος, ολοένα και θ’ αυξάνονται τα θεάματα για σας, το λαουτζίκο. Σ’ αυτό το θέατρο, το έργο δεν αλλάζει, μόνον ο θίασος!
